2002 Mapa batymetryczna Jeziora Oleckie Wielkie
Mapa w dużych rozmiarach [1,0 MB]. Opracowanie kartograficzne mapy: S. Czajkowski, J. Kunicki - na podstawie danych z 1958 roku Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie.
Jezioro Oleckie Wielkie (niem. Großer Oletzkoer See, 1928–1945 Großer Treuburger See). Jezioro położone jest na wysokości 156,8 m n.p.m. (na podstawie mapy topograficznej). Według klasyfikacji rybackiej jezioro ma typ sielawowy (charakteryzuje się dużą głębokością, twardym dnem, piaszczystymi brzegami porośniętymi skąpą roślinnością i znaczną przejrzystością wody).
Jest to jezioro rynnowe, wypełniające obniżenie rynny polodowcowej, długie, wąskie, kręte, głębokie i o stromych brzegach. Długość jeziora wynosi 4 600 m, maksymalna szerokość 1 150 m, a maksymalna głębokość 45,2 m, pojemność - 37,9 mln m3 (według IRŚ). Jest to najgłębsze jezioro powiatu. Jezioro od zachodu sąsiaduje z zabudowaniami Olecka.
W północnej części jeziora znajduje sie wyspa przybrzeżna. Długość wyspy wynosi 120 m, szerokość 45 m, a powierzchnia 0,36 ha. Wyspa nazywana jest nieoficjalnie "wyspą Jaćwingów".
Roślinność wynurzona to: trzcina pospolita i pałka wąskolistna, które tworzą wąski przerywany pas przy brzegach północnej i wschodniej części jeziora. Roślinność zanurzona zalega miejscami do 5 m poniżej lustra wody. W wielu miejscach zaobserwować można tereny lęgowe perkoza dwuczubego, łyski, kaczki krzyżówki, rybitwy zwyczajnej. Na jeziorze zadomowił się także łabędź niemy, który żeruje na tym obszarze przez cały rok.
Jezioro Oleckie Wielkie położone jest w Obszarze Chronionego Krajobrazu „Jezior Oleckich”, który został utworzony w 1998 r. Woda jest II klasy czystości ze wskazaniem na III.
